Ο  ΦΟΒΟΣ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ  ΤΟ  ΕΓΩ

Όσο πιο πολύ μεγαλώνεις το φόβο για τα ναρκωτικά και το έγκλημα, τους μετανάστες και τους εξωγήινους, τόσο περισσότερο ελέγχεις τους ανθρώπους...Noam Chomsky.

                                                                                                                   Σκέψεις σοφών

Το εγώ βγαίνει πάντα από τον φόβο. Ο άνθρωπος που πραγματικά δεν φοβάται δεν έχει εγώ. Το εγώ είναι μια προστασία, μια πανοπλία. Επειδή φοβάσαι, δημιουργείς γύρω σου την εντύπωση ότι είσαι αυτό και εκείνο και το άλλο, ώστε κανένας να μην τολμήσει να σε βλάψει. Διαφορετικά, είναι βασικά φόβος. Ωραία!

Και από την στιγμή που βλέπεις την βασική αιτία, τα πράγματα γίνονται πολύ απλά. Διαφορετικά οι άνθρωποι εξακολουθούν να πολεμούν το εγώ. Και το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το εγώ. Πολεμάς λοιπόν ένα σύμπτωμα, όχι την πραγματική αρρώστια. Η πραγματική αρρώστια είναι ο φόβος. Και το εγώ έχει προκύψει για να σε προστατεύσει.

Μπορείς να συνεχίσεις να πολεμάς το εγώ και θα συνεχίζεις να χάνεις το στόχο, επειδή ο πραγματικός εχθρός δεν είναι το εγώ – το εγώ είναι ανυπόστατο. Ακόμη και αν νικήσεις, δεν θα κερδίσεις τίποτα. Κι ούτε και μπορείς να νικήσεις, επειδή μόνο ένας αληθινός εχθρός μπορεί να νικηθεί, όχι κάποιος που δεν υπάρχει καν. Είναι σαν να έχεις μια πληγή που φαίνεται άσχημη και εσύ να βάζεις στολίδια πάνω της για να την κρύψεις.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το εγώ. Υπάρχει φόβος, κανένας όμως δεν θέλει να δείξει το φόβο του, επειδή αν δείξεις ότι φοβάσαι οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί θα σου προκαλέσουν ακόμη περισσότερο φόβο. Από την στιγμή που ξέρουν ότι έχεις ένα βαθύ φόβο, τότε οποιοσδήποτε μπορεί να σε χτυπήσει σκληρά, μπορεί να σε χειριστεί και να σε ελέγξει. Θα χαρούν να σε ταπεινώσουν, να σε κάνουν να νιώσεις αδύναμος. Οι άνθρωποι χαίρονται να ταπεινώνουν τους άλλους.

Κάθε άνθρωπος λοιπόν που φοβάται, δημιουργεί βαθιά μέσα του ένα μεγάλο εγώ γύρω από το φόβο. Και εκείνο το μπαλόνι του φόβου φουσκώνει όλο και πιο πολύ που γίνεται τεράστιο. Ο Χίτλερ, αυτός ο τύπος ανθρώπου, γίνεται μπαλόνι έτοιμο να σκάσει. Ύστερα αρχίζει να φοβερίζει τους άλλους, αισθάνεται βαθύ φόβο μέσα του αλλιώς γιατί να το κάνει; Ποιος σκοτίζεται με το να σε φοβερίζει ή να μην σε φοβερίζει;

Ο άνθρωπος που είναι γεμάτος φόβο κάνει τους άλλους να φοβούνται, ώστε να μπορεί να νιώθει ήσυχος. Οι άλλοι δεν θα τολμήσουν να τον ενοχλήσουν. Δεν θα τολμήσουν να παραβιάσουν τα όρια του.

Μην πολεμάς το εγώ – αποδέξου το φόβο.

Μην πολεμάς λοιπόν το εγώ. Είναι η ίδια ακριβώς περίπτωση. Αντίθετα παράτησε το φόβο και προσπάθησε να τον αποδεχτείς. Είναι κάτι φυσικό, είναι μέρος της ζωής. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τον κρύβεις και να υποκρίνεσαι κάτι άλλο. Βρίσκεται εκεί.

Όλοι οι άνθρωποι είναι γεμάτοι φόβο. Αποδέξου τον και τη στιγμή που θα τον αποδεχτείς το εγώ θα εξαφανισθεί, επειδή δεν υπάρχει κανένας λόγος να βρίσκεται εκεί. Τα να πολεμάς το εγώ δεν πρόκειται να σε βοηθήσει. Τον να αποδεχτείς το φόβο, θα βοηθήσει αμέσως.

Τότε γνωρίζεις ότι είμαστε τόσο μικροσκοπικοί μέσα σε ένα τεράστιο σύμπαν, πώς είναι δυνατόν να μην φοβόμαστε; Και η ζωή περιβάλλεται από θάνατο. Φοβόμαστε τις άπειρες δυνατότητες που υπάρχουν, γιατί είναι το άγνωστο και αρνούμαστε να δεχθούμε το τέλος και το κλείσιμο ενός οποιουδήποτε κύκλου.

Όταν το αποδέχεσαι, σιγά- σιγά ο φόβος εξαφανίζεται, επειδή τώρα δεν έχει κανένα νόημα. Τον αποδέχεσαι, τον θεωρείς δεδομένο, έτσι είναι!

Μην προσπαθείς λοιπόν να τον κρύψεις. Κι όταν δεν κάνεις τίποτα για να τον κρύψεις, απλώς κατακαθίζει. Δεν σου λέω ότι δεν θα έχεις κανένα φόβο, σου λέω ότι δεν θα φοβάσαι. Ο φόβος θα βρίσκεται εκεί, όμως εσύ δεν θα φοβάσαι. Το να φοβάσαι σημαίνει ότι είσαι εναντίον του φόβου. Δεν τον θέλεις να βρίσκεται εκεί και εκείνος βρίσκεται εκεί.

Όταν τον αποδέχεσαι, δεν έχει λόγο να κάνει αισθητή την παρουσία του, αλλά λειτουργεί διακριτικά ως «πληροφοριοδότης» ή διαφορετικά ως «alarm» για να μας προειδοποιεί για επικείμενη λάθος επιλογή και μόνον.  

Ελένη Αυγέρη